Een hielspoor is een doornvormige verkalking onder het hielbeen en wordt vaak verward met een peesplaatoverbelasting onder de voet, de fasciitis plantaris.
De doornvormige verkalking zit ter hoogte van de aanhechting aan de peesplaat. Zo’n verkalking is duidelijk te zien op een röntgenfoto. Een groot deel van de bevolking heeft hier last van, maar dit hoeft niet direct gepaard te gaan met pijnklachten.
Door langdurige overbelasting van de peesplaat onder de voet kan een hielspoor ontstaan. Bij bepaalde sporten en beroepen in combinatie met overgewicht, komt deze klacht regelmatig voor. Ook bij ouderen komt het vaker voor en bij mensen met een afwijkend looppatroon of verkorte achillespees of peesplaat onder de voet. De pijnklachten worden meestal veroorzaakt door faciitis plantaris en niet door het hielspoor zelf.
Hielspoorklachten geven zelf vaak geen pijnklachten. Meestal geeft de overbelasting van de peesplaat de pijnklachten. Als de verkalking zodanig fors aanwezig is en het vetweefsel onder het hielbeen verminderd is, kan loodrechte druk een scherpe pijn geven. Deze pijn is waar te nemen als u stilstaat. Er zijn dan geen opstartklachten of pijnklachten bij het lopen aanwezig. Om een hielspoor te kunnen aantonen, moet een röntgenfoto worden gemaakt.
Als het hielspoor geen pijnklachten geeft, hoeft deze niet behandeld te worden.
Als er wél pijnklachten zijn, wordt een podotherapeutische zool gemaakt om de druk beter te verdelen en eventueel de stand van de voet te corrigeren. Bij een forse uitstulping onder het hielbeen kan dit eventueel operatief verwijderd worden, maar dit wordt zelden gedaan.
